Περιττό μα...

Κάποτε πάτησα μια κουράδα, ένα σκατό,
κι από την κλάψα και το φόβο, δήθεν,
δεν εξεκόλλησα το βλέμμα ούτε λεπτό,
βαδίζοντας απ' το σκατό κι εκείθεν

για χρόνια με την όπισθεν - τυφλός,
στα κόπρανα που εκείτονταν εμπρός.

[2015]